Χάρτης - Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (New York University)

Το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (αγγλικά: New York University, NYU) είναι ιδιωτικό ερευνητικό πανεπιστήμιο στη Νέα Υόρκη. Η ιστορική πανεπιστημιούπολη στη Νέα Υόρκη ιδρύθηκε το 1831 από μια ομάδα διακεκριμένων Νεοϋορκέζων στο Γκρίνουιτς Βίλατζ.

Έχοντας ιδρυθεί το 1831 από το Νομοθετικό Σώμα της Νέας Υόρκης, το NYU ιδρύθηκε ως ένα μη ονομαστικό ίδρυμα αρρένων από μια ομάδα εμπόρων και τραπεζιτών της Νέας Υόρκης, ενώ ο πρώην γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών Άλμπερτ Γκάλατιν υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος. Το πανεπιστήμιο ξεκίνησε τις πρώτες του διαλέξεις ένα χρόνο αργότερα κοντά στο δημαρχείο της πόλης με ένα πρόγραμμα σπουδών επικεντρωμένο στην κοσμική εκπαίδευση. Το πανεπιστήμιο διατηρεί την κύρια πανεπιστημιούπολη γύρω από το Πάρκο Ουάσινγκτον Σκουέαρ, αλλά αναγκάστηκε να πουλήσει την πανεπιστημιούπολη Γιουνιβέρσιτι Χάιτς στο Μπρονξ το 1973.

Το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης είναι από τα πιο αναγνωρισμένα και γνωστά πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Στις προσωπικότητες που συνδέονται με το πανεπιστήμιο συμπεριλαμβάνονται 38 βραβευθέντες με Βραβείο Νόμπελ, 8 βραβευθέντες με Βραβείο Τούρινγκ, 5 βραβευθέντες με Μετάλλιο Φιλντς, 26 βραβευθέντες με Βραβείο Πούλιτζερ, 5 Κυβερνήτες πολιτειών των ΗΠΑ, 4 δήμαρχοι της Νέας Υόρκης, 12 Γερουσιαστές των ΗΠΑ, 58 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, δύο Πρόεδροι της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, 38 βραβευθέντες με Βραβείο Όσκαρ, 30 βραβευθέντες με Βραβείο Έμμυ, 25 βραβευθέντες με Βραβείο Τόνι, 12 βραβευθέντες με Βραβείο Γκράμι, 17 εκατομμυριούχοι και 7 κάτοχοι Ολυμπιακού Μεταλλίου.

Ο Άλμπερτ Γκάλατιν, γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών υπό τον Τόμας Τζέφερσον και τον Τζέιμς Μάντισον, δήλωσε την πρόθεσή του να ιδρύσει "σε αυτήν την τεράστια και ταχέως αναπτυσσόμενη πόλη ... ένα σύστημα ορθολογικής και πρακτικής εκπαίδευσης κατάλληλο και ανοιχτό για όλους". Σε μια τριήμερη "λογοτεχνική και επιστημονική συγκέντρωση", η οποία πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο της πόλης το 1830, συζητήθηκε το σχεδίο για ένα νέο πανεπιστήμιο. Αυτοί οι Νεοϋορκέζοι πίστευαν ότι η πόλη χρειαζόταν ένα πανεπιστήμιο σχεδιασμένο για νέους άνδρες οι οποίοι θα γίνονταν δεκτοί βάσει της αξίας τους, και όχι του δικαιώματος γεννήσεως ή της κοινωνικής τους τάξης.

Στις 18 Απριλίου του 1831, το ίδρυμα, το οποίο θα γινόταν αργότερα το NYU, ιδρύθηκε με την υποστήριξη μιας ομάδας διακεκριμένων κατοίκων της Νέας Υόρκης, δηλαδή εμπόρων και τραπεζιτών της πόλης. Ο Άλμπερτ Γκάλατιν εξελέγη ως ο πρώτος πρόεδρος του πανεπιστημίου. Στις 21 Απριλίου του 1831, το νέο ίδρυμα ενσωματώθηκε ως "Πανεπιστήμιο της Πόλης της Νέας Υόρκης" από το Κρατικό Νομοθετικό σώμα της Νέας Υόρκης και τα παλαιότερα έγγραφα αναφέρονται συχνά σε αυτό με το συγκεκριμένο όνομα. Το πανεπιστήμιο ήταν γνωστό ως "Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης" από την ίδρυσή του και μετονομάστηκε επίσημα σε "Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης" το 1896.

Λίγο μετά την ίδρυσή του, το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης έγινε σταδιακά ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του έθνους. Το πανεπιστήμιο αγόρασε μια έκταση πανεπιστημιούπολης στο Γιουνιβέρσιτι Χάιτς στο Μπρονξ λόγω του υπερπληθυσμού της παλιάς πανεπιστημιούπολης. Η μετακόμιση του NYU στο Μπρονξ έγινε το 1894, χάρη στις προσπάθειες του Καγκελάριου Χένρι Μίτσελ ΜακΚράκεν. Η πανεπιστημιούπολη Γιουνιβέρσιτι Χάιτς ήταν πολύ πιο ευρύχωρη από την προηγούμενη. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότερες δράσεις του πανεπιστημίου, συμπεριλαμβανομένων τα προπτυχιακό Κολλέγιο Τεχνών και Επιστημών και Σχολή Μηχανικών, στεγάστηκαν εκεί. Οι διοικητικές επιχειρήσεις του NYU μεταφέρθηκαν στη νέα πανεπιστημιούπολη, αλλά οι μεταπτυχιακές σχολές του πανεπιστημίου παρέμειναν στην πλατεία της Ουάσιγκτον. Το 1914, το Ουάσινγκτον Σκουέαρ Κόλετζ ιδρύθηκε ως το προπτυχιακό κολέγιο του πανεπιστημίου. Το 1935, το NYU άνοιξε το "Μνημείο Νασσάου Κόλετζ-Χόφστρα του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο Χέμπστεντ του Λονγκ Άιλαντ". Αυτή η επέκταση θα γίνει αργότερα το πλήρως ανεξάρτητο και ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Χόφστρα. Το 1950, το NYU εισήχθη στην Ένωση Αμερικανικών Πανεπιστημίων, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση κορυφαίων δημόσιων και ιδιωτικών ερευνητικών πανεπιστημίων.

Η οικονομική κρίση έπληξε την κυβέρνηση της Νέας Υόρκης στα τέλη τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και τα προβλήματα εξαπλώθηκαν στους θεσμούς της πόλης, συμπεριλαμβανομένου του NYU. Νιώθοντας τις πιέσεις της επικείμενης χρεοκοπίας, ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Τζέημς Χέστερ διαπραγματεύτηκε την πώληση της πανεπιστημιούπολης Γιουνιβέρσιτι Χάιτς στο Πανεπιστήμιο Σίτυ της Νέας Υόρκης Το 1973, η Σχολή Μηχανικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης συγχωνεύτηκε στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Μπρούκλιν, το οποίο τελικά συγχωνεύτηκε ξανά με το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης το 2014, σχηματίζοντας την παρούσα Σχολή Μηχανικών Τάντομ. Μετά την πώληση της πανεπιστημιούπολης του Μπρονξ, το Πανεπιστημιακό Κολέγιο συγχωνεύτηκε με το Ουάσινγκτον Σκουέαρ Κόλετζ. Στη δεκαετία του 1980, το NYU ξεκίνησε μια εκστρατεία δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία δαπανήθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στην ενημέρωση εγκαταστάσεων. Η εκστρατεία είχε οριστεί να ολοκληρωθεί σε 15 χρόνια, αλλά κατέληξε να ολοκληρωθεί σε μόλις 10 χρόνια.

Το 1991, ο Λ. Τζέι Όλιβα διορίστηκε ο 14ος Πρόεδρος του Πανεπιστημίου. Μετά την εκλογή του, σχημάτισε την Ένωση Παγκόσμιων Πανεπιστημίων, έναν διεθνή οργανισμό που αποτελείται από πρύτανες και προέδρους από αστικά πανεπιστήμια σε έξι ηπείρους. Οι 47 εκπρόσωποί του συγκεντρώνονται κάθε δύο χρόνια για να συζητήσουν παγκόσμια θέματα που αφορούν άμεσα και έμμεσα την εκπαίδευση.

Το 2003, ο Πρόεδρος Τζον Σέξτον ξεκίνησε μια εκστρατεία 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα χρήματα που θα δαπανηθούν ειδικά σε πόρους σχολικής και οικονομικής βοήθειας. Υπό την ηγεσία του Sexton, το NYU ξεκίνησε επίσης και τη ριζική του μετατροπή σε παγκόσμιο πανεπιστήμιο.

Το 2009, το πανεπιστήμιο απάντησε σε μια σειρά συνεντεύξεων στους The New York Times, οι οποίες έδειξαν ένα μοτίβο εργασιακών καταχρήσεων στην δευτερεύουσα τοποθεσία του στο Αμπού Ντάμπι, δημιουργώντας μια δήλωση αξίας εργασίας για τους εργαζόμενους στη πανεπιστημιούπολη του Αμπού Ντάμπι. Ένα άρθρο παρακολούθησης του 2014 διαπίστωσε ότι, ενώ βελτιώθηκαν ορισμένες συνθήκες, οι εργολάβοι για το πανεπιστήμιο αξίας πολλών δισεκατομμυρίων, εξανάγκαζαν ακόμη συχνά τους υπαλλήλους τους σε συνθήκες εργασίας τρίτου κόσμου. Το άρθρο ισχυρίστηκε ότι αυτές οι προϋποθέσεις περιελάμβαναν την παράνομη δήμευση διαβατηρίων εργαζομένων, αναγκαστικές υπερωρίες, τέλη πρόσληψης και κοιτώνες γεμάτους κατσαρίδες όπου οι εργαζόμενοι έπρεπε να κοιμούνται κάτω από κρεβάτια. Σύμφωνα με το άρθρο, οι εργαζόμενοι που προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες εργασίας στο NYU συλλαμβάνονταν αμέσως. Αναφορές ισχυρίστηκαν επίσης ότι όσοι συνελήφθησαν από την αστυνομία κακοποιήθηκαν αργότερα στο αστυνομικό τμήμα. Πολλοί εργαζόμενοι που δεν ήταν ντόπιοι απελάθηκαν στη χώρα καταγωγής τους. Το πανεπιστήμιο απάντησε γρήγορα στις εκθέσεις με συγνώμη προς τους εργαζόμενους. Το 2015, το NYU αποζημίωσε χιλιάδες μετανάστες εργαζόμενους στο συγκρότημά του στο Αμπού Ντάμπι.